Kung pilit binabalikan ang nakalipas,
Ang salitang bukas at pag-usad ay walang halaga.
Tanikalang nakaikot sa iyong puso,
Sarili’y nilulunod sa dagat ng pait at pighati.
Pilit kinakaya, pilit dinadampot,
Pagkataong sinira ng pagkakataon.
Umiiyak, sumisigaw sa tinig na walang tunog,
Itataas ang kamay, kasabay ang pagluha.
Madilim na kahapon,
Sing lamig ng gabing walang buwan.
Pagkatao animo’y patay na buhay.
Hanggang kailan sisihin, daramdamin
Pangyayaring bumulag, nagpamanhid
Sa iyong puso.
Sana’y dumating ang araw
Basag mong pagkatao,
Isa-isahing damputin
Muling buuin at muling ididikit.
Darating ang araw,
Pilat ng kahapon, hihilumin ng panahon.
Muling masisilayan ngiti sa iyong mga labi.
